Column | Wordt 2025 dan eindelijk het jaar van de stabiliteit?

Na drie vrij kansloze nederlagen op rij tegen PSV, liet AZ de ongenaakbare Einhovenaren afgelopen zaterdag weer eens zweten. Daar word je geen kampioen mee, maar de toon is gezet. 2025 wordt het jaar van de stabiliteit. 

Precies een jaar geleden keken we naar een kwakkelend en ellendig AZ. Het nietige Quick Boys werd pas na een verlenging opzij gezet, de Europese ambities lagen bij het vuilnis en het kampioenschap was alleen binnen handbereik in de fotoboeken uit 2009. 

Er werd afscheid genomen van Pascal Jansen. De vriendelijke maar niet hoogdravende hoofdtrainer kreeg het niet meer op de rit. Onder Martens oogde AZ vervolgens minder ellendig, maar wel nog altijd even kwakkelend. 

Van de 10 tegendoelpunten in een week (0-5  v Heracles en 2-5 v PSV) tot aan de dramatische reeks nederlagen in het afgelopen najaar: Martens is vooralsnog als trainer niet de magiër die hij als speler was. 

Progressie 

We stappen 2025 in met de vraag of er progressie is geboekt in het nog altijd prille tijdperk Martens. Niemand verwacht van Martens dat hij met dit team kampioen wordt of de Champions League bereikt. Wat we wel mogen (en moeten) verwachten is stabiliteit. 

En dat is precies wat AZ afgelopen zaterdag liet zien in het Philips Stadion. Geen echte uitblinkers of dissonanten, een realistisch strijdplan en een solide organisatie. Kampioen wordt je er niet mee, maar je gaat er ook geen reeks wedstrijden meer mee verliezen. 

Van Bommel gooide een bal over de boarding, Parrott verdedigde mee tot in de eigen zestien en Goes kneep de armen van de Jong helemaal fijn. Het zijn de wapens die de ploeg heeft leren te gebruiken op momenten dat het voetballend even niet wil lukken. Stabiliteit draait immers ook om het niet accepteren van meerdere nederlagen op een rij. 

Natuurlijk blijft het afwachten of ons de kwakkelige en ellendige momenten uit 2024 bepaard blijven in 2025. Het begin van het nieuwe jaar is wat dat betreft in ieder geval hoopgevend.