Winterdip of niet: ik heb er zin in

De mening van onze columnisten is een eigen mening en komt niet per se overeen met het AZalerts-team.

Sven Mijnans waarschuwde er al voor: we moeten zorgen dat we dit jaar géén dip krijgen. Want op papier hadden we vorig seizoen minstens net zo’n goede seizoensstart als nu. Maar papier is slechts papier, en geen voetbal. Ik zat namelijk vorig seizoen geen moment lekker te genieten van ‘mijn AZ’ tijdens de wedstrijden. Bij AZalerts werd ik betiteld als ‘negatief’ en misschien zelfs wel een ‘zeikerd’ (ben ik ook, maar dat terzijde) na een geflatteerde 3-0 overwinning tegen PEC vorig jaar, maar ik kon er gewoon niet van genieten. Hoe anders is dat na een 2-1 overwinning tegen diezelfde Zwollenaren. 

Het was vorig seizoen Jansenbal in optima forma. Langzaam geschuif tussen de centrale verdedigers, met aanvallende bevliegingen van een spits die de Eredivisie eigenlijk al ontgroeid was. Het verschil met dit jaar kan niet groter zijn. En daarom heb ik er vertrouwen in. Niet in het uitdagen van PSV voor de titel, want laten we realistisch blijven, maar wel in een mooi seizoen. Een seizoen waarin ik voor de TV ga zitten en daadwerkelijk vermaakt wordt. Zelfs als we een winterdip krijgen.

Ik hoop vaarwel te zeggen tegen de voorpret en enthousiasme voor de wedstrijd dat binnen minuten na aanvang veranderen in irritaties en verveling. Dat ‘oh ja’ gevoel. Dat ik elke keer tóch zin had om naar AZ te kijken, maar het eigenlijk helemaal niet leuk was. Dat kenmerkt de periode onder Jansen voor mij, ondanks de prima resultaten.

Misschien heb je wel gemist dat voormalig trainer Pascal Jansen deze week een interview gaf over zijn tijd bij AZ. Daarin zei hij dat hij goed had gekeken en geanalyseerd naar wat hij beter had kunnen doen, maar hij had geen verbeterpunten kunnen ontdekken. Dat het spel 3 jaar lang niet om aan te zien was, kwam dus kennelijk niet in zijn ‘grondige analyse’ naar voren. Het typeert de voormalig trainer in de voeten uit. Ik zou willen zeggen “24 uur rouwen, en weer doorgaan”, maar ik vrees dat de beste man dit zelf al gezegd heeft.

Dit jaar is het gelukkig allemaal anders. We hebben een trainer (of trainers, met de hulp Sierksma?) die écht aanvallend wil voetballen. Hoog druk zetten, de bal in combinaties snel naar voren. Niet ein-de-loos de wedstrijd willen controleren met langzaam van kant naar kant spelen. Het is heerlijk om te kijken naar een AZ met aanvallende intenties. Niet alles gaat goed, maar dat hoeft ook niet. Voetbal is namelijk vermaak, en ik wil dan ook vermaakt worden. 

Ik zie liever dat we 4e worden met mooi en aanvallend voetbal, dan dat we 2e of 3e worden met Jansenbal. De wedstrijd tegen PEC is daar een goed voorbeeld van. Sadiq is daarom misschien wel het perfecte toonbeeld van dit AZ. Een grillige speler waarbij niet alles lukt, maar het er zó heerlijk uitziet als het goed gaat. Een speler die vorig jaar onder Jansen ondersneeuwde in het saaie en langzame geschuif, maar dit jaar swingt onder het aanvallende voetbal van Martens. En daarom zeg ik: Swing, Sadiq! Doe een dansje. Doe een stifje. Doe eens gek. Vermaak ons en geef ons kaaskoppen de exotische samba waar we al jaren naar verlangen.