Terug in de tijd: de jaren '70 van AZ'67

In de jaren ’70 groeiden de bomen nog in de hemel. Nederland deed twee keer een gooi naar de wereldtitel en er ging geen Europacupfinale voorbij of er deed wel een vaderlandse ploeg mee. Ook AZ begon zich te roeren. Aan het begin van seizoen 77-78 konden de fans er eens rustig voor gaan zitten. Die zomer was onder meer Jantje Peters van NEC gehaald, die faam had verworven met twee goals op Wembley en door midden onder het spel op de bal te gaan zitten, wat hem geel kostte. 

In het laatste weekend voor competitiebegin speelde (toen nog) AZ ’67 het prestigieuze Amsterdam 702-toernooi. In die tijd gingen scheidsrechters nog in het zwart en was de bal zwart-wit geblokt. Je haalde je kaartje dezelfde avond aan het loket tussen de dranghekken, pieste schouder aan schouder in stinkbakken en zonder enige moeite verhuisde je naar een ander vak, ja, ook naar dat van de tegenstander. Een broodje worst in de rust was vaste prik, voor wie het kon betalen.

 5 augustus 1977, decor: het Olympisch Stadion, thuishaven van FC Amsterdam dat zelf niet eens mee mocht doen. Twee wedstrijden voor de prijs van één, om te beginnen AZ ‘67-Barcelona. De Catalanen gingen eraf met 4-0, een complete vernedering voor het sterrenensemble. Op de omstandigheden kon men zich moeilijk beroepen, het was Spaans warm in de hoofdstad. Vooral de laatste treffer van Hugo Hovenkamp ging akelig hard in de kruising. Dronken van geluk keerden de fans huiswaarts. Dat de finale met 3-0 van Ajax gewonnen zou worden, was al haast geen verrassing meer.

Wij spreken van de zoete smaak van wraak, Spanjaarden over el dulce sabor de la venganza.

Twee maanden later zouden we Barcelona opnieuw ontmoeten, maar ditmaal voor de Europacup. Nu hadden we de eerste ronde 11-1 en 5-0 gewonnen van Red Boys (oké, Luxemburg, maar toch), dus er was reden tot hoop, maar het stond vast dat het menens ging worden. En dit keer deed Johan Cruijff ook mee. Net als Johan Neeskens trouwens. 

Het werd 1-1 in de Hout, 1-1 in Nou Camp. Na de doelpuntloze verlenging kwam het op penalty’s aan. Kristen Nygaard trapte nogal onbeholpen in de grond, de bal hobbelde naast de goal. We lagen eruit. 

Het kwam nog aardig op zijn pootjes terecht. Dat jaar eindigde de club als derde en legde het beslag op de KNVB-beker. Die werd door Willem van Hanegem achteloos met één hand in ontvangst genomen. Hij was al prijzen gewend, AZ nog niet. 

Tekst door: Matthias Rozemond