The future is ours: Welkom bij de Alkmaarse roulette

De mening van onze columnisten is een eigen mening en komt niet per se overeen met het AZalerts-team.

Ik haat het: de vele onderbrekingen van het internationale voetbal. Voor mijn gevoel is het seizoen pas net begonnen, maar we hebben nu al twee internationale breaks gehad. Twee weken lang moest ik ‘ons aller AZ’ missen, en daarom keek ik ontzettend uit naar de wedstrijd tegen PSV. Na 10 minuten was het alweer over. Wat moet ik er nou over zeggen? Wie, behalve de domme David Möller Wolfe, kan je wat kwalijk nemen? 

Het was een martelgang van 80 minuten, waarin we gespaard werden door PSV. Minachtend was het bijna. “2-0 voor en laat die gasten uit Alkmaar maar lekker wat proberen, dat wordt toch niks.” Ver zetten ze er niet vanaf natuurlijk. De levendige Kasius maakt nog een prima goal, maar de 3-0 is de hele wedstrijd dichterbij gekomen dan de 2-1.

Valt Martens wat kwalijk te nemen? In mijn ogen niet. De keuze om voor Poku te kiezen in de basiself, deed me echter wel denken aan de tactiek onder Pascal Jansen. ‘Lekker gokken’ op een snelle uitbraak. Alsof Poku opeens twee man uitkapt en de bal erin schiet. Maar ja, wat moet je dan? Het is niet dat er meer alternatieven op de bank zitten.

Moller Wolfe is de schlemiel van deze wedstrijd. Wat een oliedomme actie van onze linksback die de laatste tijd juist wel oké speelt. En verder? Ik heb Ruben van Bommel over het veld zien lopen alsof zijn vriendinnetje het net met hem heeft uitgemaakt. En als ik zeg lopen, dan bedoel ik ook echt lopen. Ook onze keeper gaat weer niet vrijuit en maakt elke wedstrijd een slippertje.

Uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid voor dit team toch echt bij Huiberts. Het is te weinig mannen, te veel jongetjes. Voor aanvang van het seizoen is er genoeg geschreven op onze website over de invulling van de selectie, het is toch apart dat Huiberts daar compleet anders naar kijkt. We zijn vaak wel beter, maar elke keer als we punten laten liggen, dan zie ik geen AZ, maar heb ik het gevoel dat ik naar Jong AZ zit te kijken.

Dekker met een bizarre sliding of die op een been gaat staan. Een keeper van 20 die elke wedstrijd een ketser maakt. Een talentvolle buitenspeler (Addai) die erop gokt dat het wel los zal lopen en niet terugrent, zoals tegen FC Utrecht. Van Bommel die één wedstrijd goed speelt en vervolgens 4 wedstrijden onzichtbaar is: het zijn de kwalen van een jeugdige ploeg. 

Aan kwaliteit geen gebrek, maar de jongens kennen de wetten van de voetbalwereld nog niet. Daarbij hebben we niet alleen een onervaren en jonge ploeg, maar ook een onervaren trainer. Dat betekent voor ons als fans een seizoen met pieken en dalen. Je kan zomaar 3-0 winnen van Feyenoord, maar ook 0-3 verliezen. Welkom bij de Alkmaarse roulette.