Verlengen, verlengen en nog eens verlengen: waarom de aanpak van Huiberts zijn vruchten zal gaan afwerpen

De mening van onze columnisten is een eigen mening en komt niet per se overeen met het AZAlerts-team.

Als je had voorspeld dat Mees de Wit een contractverlenging zou gaan krijgen, was je door iedereen die AZ een warm hart toedraagt vierkant uitgelachen. Welke technisch directeur haalt het in z’n hoofd om een speler die dit seizoen 14 Eredivisie-wedstrijden heeft gespeeld 3 jaar langer aan de club te binden? En, laten we eerlijk zijn: in die 14 wedstrijden heeft de Wit het nu ook niet bepaald afgedwongen. Heeft Huiberts alle wedstrijden met een blinddoek op gekeken? Of is hij misschien zo vol van zichzelf, dat hij niet wil toegeven dat de transfer van de Wit een fout is geweest? Het antwoord ligt elders.

Natuurlijk is Huiberts niet blind. Mees de Wit heeft ondermaats gepresteerd, zo veel is wel duidelijk. Hij speelde in het pas afgelopen seizoen in totaal 20 wedstrijden. 14 in de Eredivisie, 2 in de KNVB Beker en 4 Europees. In de meeste gevallen zou dat over en uit zijn voor een speler, zeker als je al een paar seizoenen bij de club zit. 

Nu is het ook wel zo dat de Wit nog nooit een volledig seizoen zonder kleerscheuren heeft kunnen afwerken. De 27-jarige Amsterdammer heeft altijd al last gehad van blessures en zodoende heeft een blessurevrij jaar zich nog niet voorgedaan. Dat geeft de Wit misschien een voordeel in zijn beoordeling. Maar goed, kijkend naar zijn prestaties kunnen we niet anders concluderen dan dat de Wit het simpelweg nog niet heeft laten zien. 

Het antwoord op de vraag waarom zijn contract dan wel is verlengd, heeft te maken met de visie van AZ. Zoals we weten vindt er bijna elke zomer een grote verkoop plaats. De allerbeste spelers worden verkocht, waarna die gaten weer moeten worden opgevuld door vaak nieuwe, jonge spelers. Dat kost tijd en je levert logischerwijs in op kwaliteit. Maar dit jaar is dat anders; de spelers zijn er al. 

Ik denk dat veel voetbalsupporters zich verkijken op de rol van het creëren van een teamgevoel. Daarbij gebruik ik niet graag, maar wel noodzakelijk, het voorbeeld van Go Ahead Eagles. De Eagles spelen al jarenlang met dezelfde kern. Langzaamaan is dat uitgegroeid tot een goed functionerend team, waarin de spelers elkaar meer als vrienden beschouwen dan als collega’s. Als je je zo thuis voelt in een ploeg, ga je pas écht door het vuur voor elkaar. Dan hoef je individueel niet eens zo goed te zijn, als je er maar als team staat. Dat hebben de Deventenaren beter geregeld dan wij.

Dat is nu precies het gevoel wat Huiberts probeert te creëren. “Continuïteit”, zoals hij het zelf noemt. Als alles om je heen hetzelfde is en hetzelfde blijft, dan heb je weinig afleiding en kun je je focussen op het allerbelangrijkste: presteren. Om die staat van rust en focus te behouden, moet het schip niet al te veel schommelen. Dat is in de voetballerij ontzettend lastig. Voetballen doe je namelijk uiteindelijk voor jezelf. Als speler wil je natuurlijk het hoogst haalbare bereiken en daarvoor moet je enigszins egoïstisch zijn. Maar als je langere tijd bij elkaar blijft, krijg je het gevoel dat je aan iets bouwt en samen naar een doel toewerkt. Dat gaat niet, als er structureel elk jaar spelers bij komen en spelers weggaan. 

Ik denk dat Huiberts dat zich ook heeft beseft. Natuurlijk zijn sommige transfers niet houdbaar, zoals een Troy Parrott die misschien voor 25 miljoen euro vertrekt, of een David Moller Wolfe, waarvan de opvolger al binnen is. Maar over het algemeen wil je dat de selectie zo intact mogelijk blijft. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor AZ, maar elke professionele voetbalclub. Het verschil is dat veel clubs zich gaan aanpassen als het een seizoen minder is geweest. Dan moet volgens de achterban de hele selectie op de schop. AZ doet het omgekeerde: ze verlengen. En precies daarom ligt Mees de Wit langer vast in Alkmaar.

Die vraag hebben we beantwoord. Dan blijft er nog eentje over: gaat deze aanpak werken? Ik denk van wel. Als ik de interviews met onze jeugdtalenten zie en ze hoor praten over hun doelen, dan gaat het vaak eerst over prijzen pakken met AZ. Of dat voor de bühne is, of echt gemeend, dat blijft natuurlijk speculeren. Maar ik heb het idee dat deze jongens ook het besef hebben dat ze na een paar jaar structureel spelen echt iets moois kunnen neerzetten. En zelf heb ik het gevoel dat het geloof en vertrouwen wat Huiberts in de selectie investeert, vroeg of laat z'n vruchten gaat afwerpen. Want, welke selectie heeft momenteel meer potentie en talent dan die van AZ? Daarin zijn we al kampioen. Nu alleen in de Eredivisie nog.