Geen oktoberdip, maar oktoberrevolutie dit jaar in Alkmaar

De mening van onze columnisten is een eigen mening en komt niet per se overeen met het AZalerts-team.

Het moment waar we allemaal naar uitkeken lijkt te zijn aangebroken: dit AZ swingt. En daarom zal ik deze keer niet zo zeer een column schrijven waarin ik mijn (zure) mening spuit over het team, maar over hoe dit AZ na 2 jaar spelen ein-de-lijk weer een goed systeem heeft. En hoe (en waarom) dat systeem precies werkt, gaan we hierin dieper behandelen.

Waar we de afgelopen jaren naar gekeken hebben, was tactisch niet altijd even hoogstaand. ‘Lange ballen over de verdediging richting Poku, want hij is snel’, was niet bepaald een tactische move waar trainers van de tegenstander moeite mee hadden. Hoe anders is het spel van AZ met de komst van Patati. Hoewel de jonge Braziliaan nog zat dingen fout doet, brengt zijn spel iets anders met zich mee: meer ruimte tussen de linies én meer ruimte voor Kasius.

Doordat Patati zich vaak laat zakken in allerlei posities, ontstaat er verwarring. Moeten de verdedigers hem oppakken, of juist de middenvelder? Welke keuze de tegenstanders ook maakt, het is eigenlijk nooit goed. Als de middenvelders Patati gaan dekken, ontstaan er ruimtes voor Smit en Mijnans. Niet bepaald spelers die je veel ruimte wil geven. 

Als de rechtsback van de tegenstander besluit om door te dekken op Patati, ziet hij al snel dat de bal over hem heengaat, en op het moment dat hij omdraait, ziet hij Kasius al ergens lopen bij de cornervlag. Kasius vindt die ruimte om te benutten heerlijk, en komt zo eindelijk in zijn kracht.

Maar wie er het beste in dit systeem op zijn pluspunten wordt gebruikt is Peer Koopmeiners. Na de befaamde handsbal tegen Go Ahead Eagles heeft de middenvelder uit eigen jeugd weinig goede wedstrijden weer gespeeld. Maar opeens is hij daar weer: de stofzuiger op het middenveld die bijna elke aanval onderbreekt. Waarom dit systeem ook zo goed werkt voor Koopmeiners, is omdat hij de opbouw niet meer hoeft te verzorgen. 

We weten het allemaal: Koopmeiners is beter zónder bal, dan met. En doordat hij nu doorschuift naar achteren en Smit vaker de opbouw verzorgt, gaat het tempo sneller en zit er meer creativiteit in het team. Tel daarbij op dat Patati ook vaak dienst doet als middenvelder in de opbouw, en je hebt afspeelmogelijkheden genoeg. 

Dit doet het spel veel goed. Een opbouw met Smit, Patati en Mijnans bestaat vaak niet uit langzame passjes terug naar de defensie, maar naar slimme hakjes en hoogstandjes die ook nog eens functioneel zijn. Als het ware speelt AZ in balbezit nu als een soort van 3-2-2-2 hybride, wat voor de dekking van de tegenstander erg verwarrend kan zijn. 

Met dit systeem lijkt Martens en co. na 2 jaar dan eindelijk zijn eigen stempel te hebben gedrukt op AZ. In plaats van een gevreesde oktoberdip, zien we juist dat er ware oktoberrevolutie plaatsvindt in het AFAS Stadion. Laten we hopen dat onze mannen dit kunnen volhouden, en we mooie dingen kunnen bereiken dit seizoen.